PRZYJACIEL
Jest po ścieżkach przewodnikiem
omijania dróg krętych nauczycielem
pomocnikiem w złym padołu losie
i lekiem na każde moje zmęczenie
Wiarygodnym takim z sercem mówcą
twarzą w twarz normalnym rozmówcą
co bardziej pomaga niż tysiące znajomych
koło mnie codziennie przechodzących
Gojącą rozpierzchłe rany muzyką
na wspaniały nastrój szczepionką
tańcem który do gwiazd przenosi
a duszę na ziemię obiecaną zanosi
Otwartymi na oścież drzwiami
rozwiązanymi wspólnie sprawami
do dalszego działania sił ożywieniem
i dawaniem dobrych rad czarodziejem
Węzłem co łączy a nie więzi
jasnością wzroku który błądzi
jak nieśmiertelnik co nie więdnie
windą ciągnącą w górę nieustannie
Żeliwnym nad przepaścią mostem
bukowym na ukrop dnia cieniem
otwierającym pąki zbawiania kwiatem
pobudzającym do lotu aniołem
kiedy skrzydła moje opadły
a marzenia na dnie osiadły
Komentarze (62)
Prawdziwy przyjaciel, to wielki skarb, czasem myli się
go z jakimś znajomym, a to nie to samo,
dobrze go mieć, to pewne, wiersz niewątpliwie ciekawy.
Pozdrawiam.
przyjaciel to skarb.
ale bez niego tez da się żyć...
bronisława.piasecka, dziękuję bardzo, pozdrawiam
ciepło.
Trudno o dobrego przyjaciela, Ale są przypadki,że jak
się szuka, to sie znajdzie. Piękny wiersz o prawdziwym
przyjacielu. Pozdrawiam serdecznie.
Iris, pozdrawiam i udanego dnia życzę
Piękna przyjaźń,można tylko pozazdrościć...
Pogodnego dnia:)
Marylko, dziękuję, pozdrawiam ciepło.
Pięknie o przyjacielu
Pozdrawiam serdecznie :)
mamusia, o tak szczęściarz, pozdrawiam ciepło
echinacea, dziękuję, pozdrawiam ciepło
Dzisiaj o prawdziwą i szczerą przyjaźń jest bardzo
trudno i szczęściarz ten , kto ma takiego
przyjaciela:) Pozdrawiam z podobaniem :)
Pięknie. Taki przyjaciel to skarb. Pozdrawiam:)
Renata Sz-Z, całkowita zgoda z Tobą, pozdrawiam
ciepło.
Kobalt, tak to prawda, dziękuję i wzajemnie pozdrawiam
serdecznie.
Taka przyjaźń to skarb, często cenniejsza od miłości
:)