...Przyjaciel, piękne chwile...

Skrzydłem anioła otoczona,
w próżni zostałam zawieszona.
W sercu czuję chłód,
natomiast w duszy głód.
Pewnej miłości spragniona
w rozpaczy siedzę pogrążona.
Lecz przez piękne chwile
nie potrzebuje jej tyle.
Ich zapach mam na skórze,
pachną niczym błękitne róże.
Pocieram dłonią o dłoń,
aby poczuć tę bajeczną woń.
Wylewanie łez nie pomoże,
powstanie kolejne niepotrzebne morze.
Zostanę w złocistym puchu,
mając anielski głos w uchu.
On będzie mi melodią,
poprostu mojego życia parodią...

autor

korna88

Dodano: 2006-10-07 22:34:00

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie