Przyjaźń

Dla straconych...

Przyznaj mi,
że to boli...
Powiedz,
że był to ostatni raz...
Nie?!
Dlaczego przyjaciele
tak bardzo ranią?
Czy to nie oni
powinni nad nami czuwać?

Poznałam Cię
kiedy właśnie tego
potrzebowałeś.
Zbliżyliśmy się,
lecz czy na dobre Nam to wyszło?

Przyjaciel - słowo tak wielkie,
stanowiło dla mnie niegdyś miarę Ciebie.
A teraz?

Postanowiłam żyć inaczej,
Nasza historia kończy się,
tu i teraz...
Zapytasz dlaczego?

Twoja sympatia niewiele warta,
dziś w sumie nie dla mnie.
Rzeczywistość się zmieniła,
a razem z nią i Ty!
Musiałes?

Bez Ciebie chcę żyć,
Do szczęścia mi nie potrzebny!
Zrozum,
przyjaźń między Nami zginęła...

...i bez wiary w przyjaźń!

autor

Karin

Napisany: 2006-10-04 Dodano: 2006-10-04 20:43:33

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Toniczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie