Przykry koniec.

Koniec miłości to jedynie zamknięcie pewnego rozdziału
naszego życia; zakładka, oddzielająca wszystkie nasze
kroki; kropka kończąca każde kolejne zdanie.

Dziękuję za komentarz.
Pozdrawiam. :)

koniec zawsze wygląda podobnie to chyba smutne ...
zawsze jest jakaś przepaść, nad którą się stoi ... by
potem znowu iść bezpieczną drogą :-) ładne

Każde przeżyć mija, zostawiając po sobie jedynie szare
wspomnienia.
Szczęście jest na każdym naszym kroku; nieświadomie je
mijając - nie zwracamy na nie uwagi.

Dziękuję pięknie za komentarz.
Pozdrawiam również. :)

Minie smutek. Poznasz szczęście i powiesz, nie płaczę
już więcej. Pozdrawiam

Wiersz ten datowany jest na październik ubiegłego
roku. Za jakiś czas postaram podzielić się czymś
świeższym. :)

Miłośc się odradza, jak mityczny Feniks z popiołów.
Takie życie. Smutny, choc ciekawy Twój debiut na beju.
Pozdrawiam :)

Śmierć bowiem nie jest końcem, a początkiem czegoś
nowego; oknem na świat, przez które dostrzeżemy
wszystko to, czego nie byliśmy w stanie pojąć za
życia; jedyną odskocznią od rzeczywistości, która trwa
na wieki.

Uczucia są ulotne
Niczym pył..
Niczym marzenia, o które pozostało nam jedynie
walczyć.

Masz rację - fraza Zefirka jest piękna sama w sobie ,
ale czytając twój wiersz obawiałam się najgorszego
końca - odetchnęłam z ulgą gdy do przepaści wylądowały
tylko pozostałości niefortunnej miłości

Wszystko przez każdego z nas odbierane jest zupełnie
inaczej. Również podoba mi się fraza, którą się
posłużyłeś. Dziękuję za komentarz. Pozdrawiam również.
:)

podoba mi się "za nim w popiół się zmienie chce być
wielkim płomieniem " pozdrawiam