Przyleć...

Przyleć do mnie na skrzydlach co sa niewinnoscią
Ptaków twarzą taką smutną bo przegraną
Uchem co wysluchuję smętów co zechcialy byc wątpliwoscią
Zadaną mieczem bolesną raną

Przyleć na tym skrzydle słabym ,sprochniałym
Jak konstrukcja zycia ,ta wysoka wieza
Która zycia duszy była ciałem
Teraz jest wilgotną skórą węza

Przyleć na aksamitnych skrzydłach Pegaza
I na kopytach które kolejny szlak sobie utarły
Biegnąc po rozstawionych niepokonanych głazach
Które postawiły centaury

Przyleć tutaj i nie odlatuj
Jest tyle drzew nie zamieszkałych
I owoców które pragną zatruć
Serce nieśmiałe

wszystkim niesmiałym

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-07-31 Dodano: 2004-08-05 16:51:06

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie