Serce

Czy zyje jeszcze to serce ktore krwawi
Płynem czerwonym od ktorego ręce mokną
A o czy niegdyś dumne jak stado pawi
Zamykają się jak ciezkie okno

Tam w srodku u mnie,ktoś wytrwaly daleko chce uciec
Gdzies przed siebie ,gdzie swiat sie skonczy
W przechodzonym rozpadającym sie bucie
Z tkwiacymi w nim resztkami konczyn

Spójrz przeciez ,to serce twoje odbija sie w lustrze
Usmiecha sie do ciebie ,faluje słowami
I wzrokiem słabnącym,coraz krotszym
Chowając sie za snami

Przynies mi chociaz odrobine tego usmiechu
Szerokiego jak niebo ,szczesliwego jak wiosna
Niesmiertelnego jak won płynącego oddechu
Z igieł sosny

Badz tym płotnem na ktorym portretowal bede wyobraznią
Krajobrazy zakurzone zyciem i uciekającym czasem
A serce moje przebite tą bojaznią
Zarosło szczęsciem -kwitnących drzew obszernym lasem

"Bo przecież trzeba znów pokochać. Palce mam - każdy czarną lufą, co zabić umie. - Teraz nimi grać trzeba, i to grać do słuchu. Bo przecież trzeba znów miłować. Oczy - granaty pełne śmierci, a tu by trzeba w ludzi spojrzeć i tak, by Boga dojrzeć w piersi. Bo przecież trzeba czas przemienić, a tutaj ciemna we mnie siła, i trzeba blaskiem kazać ziemi, by z sercem razem jak krew biła". KK Baczynski

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-08-08 Dodano: 2004-08-09 00:32:51

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie