Przypowieść

Śmierć stanęła przed Panem zmęczona
- Pozwól Boże odpocząć, bo skonam,
A jak śmierć się nad Śmiercią pochyli,
Jak odejdą ci, co się nażyli?

- Chcesz odetchnąć? – odrzekł Bóg – Dlatego
Na świat ześlę wirusa groźnego.
- Chcę odpocząć – Śmierć na to – Ty Panie
Wymyśliłeś mi nowe zadanie.

Nigdy nie śpię, ni nawet nie drzemię,
A Ty jeszcze zsyłasz epidemię
I śmiesz twierdzić z logiką kobiecą,
Że to po to, by ulżyć mi nieco.

- Sama jesteś kobietą, więc czuję,
Że kobiecą logikę pojmujesz.
Epidemia będzie. Stąd wynika,
Że wśród ludzi wybuchnie panika,

Pozostaną w domach, zatem rzadkie
Katastrofy będą i wypadki.
Więcej ludzi swe życie zachowa,
Niż zabije ta choroba nowa.

autor

jastrz

Napisany: 2020-04-01 Dodano: 2020-04-03 00:01:04

Ten wiersz przeczytano 894 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie