Przysłowia polskie

Znajomy mnie pyta ze zgrozą,
Skąd na mej twarzy ta bladość.
- Żona odeszła... - Cóż baba z wozu,
A głupiemu radość.

- Musisz się wziąć w garść - dodaje -
Nie czas żałować róż...
Chętnie mu rację przyznaję...
Lecz bez róż - ani rusz.

Więc mnie na spacer wyciąga. Niestety
Idę, bo chcę być z nim w zgodzie,
Choć leje jak... wół do karety,
Czy szlachcic na zagrodzie.

autor

jastrz

Napisany: 2015-06-12 Dodano: 2018-06-13 00:06:01

Ten wiersz przeczytano 1022 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Ironiczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie