Przystań
Potrzeba wiedzy daje dziwne reakcje
Potrzeba wiedzy zabija mą duszę, mą
pasję
Kiedy będę wiedział, jak daleko to
zaszło
Poczuję blask człowieka, który spróbował
nieszczęścia
Upadając za każdym razem
Silny umysłem
Przewróć każdą stronę którą zapisałeś
Teraz i potem
Ujrzysz mnie tam zawsze
Bladego w swej depresji
Bezpieczne oświadczenia
Nie usłyszysz w nich gróźb czy
zagrożenia
Przypływ jest słaby, lecz zaprasza
obcych
Na mą przystań...
Dusza nieczysta, jak człowiek, który
spróbował nieszczęścia
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.