przystankersi

ludzie urodzeni na przystankach
i zmarli tamże
to ludzie jak siłą ściągane paznokcie
jak kciuki odcięte za karę

z widzenia znają się na wylot
dzieląc ból napierania autobusu
o siatkówkę oka

- kółko wspólnej stacji
w myślach zbesztane bardziej
niż niejeden zły pies

NIE
Pan Bóg nie wynagradza
to wy jesteście współczesnym
transportem do Auschwitz-Birkenau

splugawiliście dekalog na wstępie
wszyscy wiedzą - nie wsiądziecie
nie pojedziecie ani tym
ani następnym

autor

Nadzieja.

Dodano: 2010-06-18 20:26:35

Ten wiersz przeczytano 473 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie