Przyszłaś
/Tryptyk błękitny - Wiara/ Dla Błękitnej
Przyszłaś w snach błękitnych pokój
wypełniając
Wonią nocnych westchnień w poświacie
srebrzystej
Płosząc zazdrość spojrzeń ciekawskiej
latarni
Szarpiącej zazdrośnie cienie ostrym
błyskiem
Klucz zniecierpliwiony legł pod
wycieraczką
Czekaniem na ciebie bardzo rozdrażniony
Z pasją wypaloną, z sercem rozżalonym
Trwać nie pozwoliły dziwaczne humory
Gdy u drzwi stanęłaś ciemność zaskakując
Zamek odryglował, kiwnął klamką skromnie
Skrzydło upojone niebieską poświatą
Wolno się złożyło w dostojnym ukłonie
Wierzyłem, że wstąpisz nimfo szafirowa
Aurą delikatną ciało otuliłaś
Przed kradnącym ciepło zbladłym
Nosferatu
Skrywając przed światem przedziwną
zażyłość
Zapachem chabrowym nozdrza nasączyłaś
Nakazując zmysłom by nie zasypiały
Pokropiłaś ciszę szeptem delikatnym
Miętowym oddechem zdmuchując obawy
Skronie namaszczałaś balsamem przyjaźni
Muskając powieki fantazję zdrażniłaś
By w śpiących oparach zbytnio nie
zgęstniała
Aby nie wystygła drzemiąca w niej siła
Dziękuję, żeś przyszła modra
czarodziejko
Senność wypełniając substancją magiczną
Tworząc w świadomości przepiękne obrazy
Mojej błękitności pomogłaś zakwitnąć
Choć nie wiem kim jesteś, Dafne czy
Aniołem
Ufam żeś mi bliska natury błękitem
Tuląc pstre marzenia, barwą duszę pojąc
Wskrzeszając wrażliwość w pospolitym bycie.
Dafne (łac. Daphne, z łac. 'wawrzyn' z gr.) - nimfa z mitu greckiego, córka Gai i Penejosa. Symbol miłości niedostępnej i dziewictwa. /źródło: Wikipedia/
Komentarze (4)
Twój wiersz jest tak poetycki i rozmarzony... napełnia
mnie ciepłem i ukojeniem... przepiękny
Ten wiersz jest balsamem na serce jest ukłonem dla
więzi Napisany pięknym językiem Poezji i dużym sercem
co błękitne jest Bardzo piękny i ręką mistrza
napisany. w metaforach lotnych i formą staranną.Wyrazy
uznania
Wiersz nietuzinkowy gratuluję pięknych metafor i
porównań, Treśc wyczerpująco ukazuje twoje stany
emocjonalne.
Niesamowity , piekne metafory! Gratuluje