przytulam dzień
tuli mnie wiatr
echem wspomnień budzi ranek
tylko ty
znasz moje sny
wieczór już blisko
wśród opadłych liści
stawiam kroki
cudowny szelest
budzi zmysły
mam ochotę
wziąć świat w ramiona
dlaczego więc
sama pośród listowia
otulona poranną mgłą
dlaczego nie tobą
wyciągam dłoń
zrywam kwitnący ostatni kwiat
chwytam zapach
który posyłam tobie
abyś poczuł
jak pachnie w górach
moja jesień
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-09-30 13:44:22
Ten wiersz przeczytano 1203 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
A w życiu zwykle bywa tak,
że wciąż nam czegoś brak!
Pozdrawiam!
-- nutki melancholii płyną i płyną, a muzyka poezji
gra...
- :)
bardzo nastrojowo, pozdrawiam
Ta melancholia to na pewno nie dla dnia no i
przytulanie.Szczęśliwy kto adresatem tego wiersza
jest. Miłej niedzieli.
piekne
witam w piękny jesienny dzionek
dziękuję
i życzę miłego wszystkim:)
Kto by nie chciał tak przytulać, lub być przytulnym,
ja bym nie odmówił. Pozdrawiam serdecznie: )))
Bardzo nastrojowy wiersz Sabinko:)
jakże piękny i tak
mi bliski klimacik...
pozdrawiam serdecznie:)
Sabinko, bardzo mi sie wiersz, podoba,bardzo
malownicczy, obrazowy.Pozdrawiam.
tęsknie, ładnie, nastrojowo.
:)))))
Cudowny wiersz Sabinko:) Pozdrawiam cieplutko:)
Witam pięknie i dziękuję za odwiedziny:)
piękne to świetna ocena