Pstryczek...

Zdziwiony brakiem słów,
ich bezradną płytkością ,
wręcz ubóstwem wyrazu
koję myśli wspomnieniem

spod przymróżonych powiek,
zmysły karmione bliskością ,
zapachem włosów,
skóry , chwili,
emanują błogim uśmiechem ,
radością znajomą...

jak kiedyś , dawno

czas , władca życia
przegrał z cierpliwością nadziei
zdziwiony własnym przeoczeniem
i zuchwałością

co zrobi nie wiem ,
może też się uśmiechnie
z takiego pstryczka
w nos....

autor

Moon

Dodano: 2012-09-15 21:47:29

Ten wiersz przeczytano 746 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie