Ptaki zdziwione
Ptaki zdziwione, co się takie stało,
ludzi na dworze, tak mało zostało,
pogoda piękna, słonko jasne świeci,
nigdzie nie słychać biegających dzieci.
czy w ciepłe kraje, odlecieć musiały?
czy inny dom teraz wybrać miały?
czy mama, uśmiechu dzieciom zakazała?
a może wiosna, nie , zaraza zabrała.
Ptaki zdziwione, gdzie są ludzkie
twarze,
te które były, tak bardzo wesołe,
czemu żal smutny, rysy twarzy marze,
czemu w ich oczach , widać żalu szkołę.
coś twarz zakrywa, i radość zabiera,
widać jak teraz ciężko oddychają,
koronawirus gorszy niż cholera,
drogi przyszłości to teraz nie znają.
Ptaki zdziwione, co się ludziom stało,
czy są na siebie wszyscy pogniewani?
co ich od siebie tak pooddalało,
czyżby już teraz siebie nie kochali?
że ich oddziela tej pustki dwa metry,
idąc za rękę się już nie trzymają,
mają na buzię zaciągnięte swetry,
albo i maski twarze zakrywają.
Ptaki nie wiedzą, co maska zakrywa,
żalu, rozpatrzy, niepewnego jutra,
co na ich twarzach zaraza odciska,
serce zmrożone, a wciąż nie ma futra.
Że liczą teraz rozłąki godziny,
że im tęsknota łzę smutku wyciska,
czy jeszcze wrócą do domu, rodziny,
a ta granica jest już bardzo bliska.
kuba-winetu
Komentarze (7)
Wiersz na czasie
Pozdrawiam serdecznie :)
Cały świat stanął zadziwiony to i ptaki się dziwią
gdzie te wirusy co maja korony... Miłej niedzieli
życzę :)
Trochę trudniej jest teraz odnaleźć piękno życia, więc
musimy się bardziej postarać.
Pozdrawiam wiosennie :):)
Dzieki za odwiedziny i komentarze.
Pozdrawiam serdecznie , zdrówka życzę i miłej
niedzieli .
Cała przyroda jest smutna, a tu taka piękna wiosna.
Pozdrawiam.
jest co jest ... i wiosna bezskrzydła
Jesteśmy cząstką przyrody. Ptaki żyją z nami,
obserwują nas, tak jak my ich. Dobry wiersz Kubo, ale
czasy marne. Pozdrawiam cię bardzo serdecznie, życzę
dużo zdrowia i szybkiego kontaktu z przyroda.