Ptaszek

Usiadł raz ptaszek o barwnych piórkach,
taki zupełnie niespotykany
tuż obok harfy na której gra dusza
i w struny trącił zaciekawiony.

Struny zadrżały, dźwięk wiatr pochwycił,
echem melodii wypełnił powietrze.
Po chwili ucichł a harfa czeka.
Ptaszek się waha. Czy zagra jeszcze?

Wiatr cicho struny trącił a ptaszek
wytężył głosik i zatrajlował.
Dźwięk harfy razem z ptaka melodią
nową sonatę światu zmajstrował.

Nikt nie wie czy warta coś była dla sztuki,
ale z pewnością niespotykana
była muzyka, która w duecie
tym niecodziennym była zagrana.

Ptak ucichł, harfa czekała w napięciu
muzyki ciekawa. Zaśpiewa jeszcze?
A on odleciał w strony nieznane
trzepotem skrzydeł bijąc powietrze.

Powrócił jednak, nie wiedzieć czemu.
Skrzydełka swoje barwne prostuje.
Zaśpiewa jeszcze czy też odleci?
Zaśpiewaj. Niech harfę ktoś odczaruje.

autor

zielonaDana

Napisany: 2019-09-29 Dodano: 2019-09-29 17:25:58

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie