Pudełko puzzli
Nasze życie to pudełko puzzli
Otworzone na wietrze.
Obraz rozsypuje się,
Brak mu najważniejszych części:
Bezpieczeństwa z górnego lewego rogu,
Namiętności z dolnego,
Miłości z samego środka układanki...
Nie ma sensu się dłużej oszukiwać,
Szkoda życia na usilne szukanie zgub -
Nauczymy się bez siebie żyć...
Dostaniemy od losu nowe pudełka
Z kompletnymi puzzlami...
I Może tylko czasem
Przy wieczornym kieliszku wina
Wspomnimy z łezką w oku
Nasze wspólne....
Komentarze (7)
Życie to pudło z puzzlami, trzeba pogłówkować, żeby
ułożyć obraz jaki chcielibyśmy zobaczyć i przeżyć
godnie ten krótki czas jaki jest nam dany. Pozdrawiam
:)
Ciekawy wiersz, pozdrawiam serdecznie
Bardzo życiowa,trafna refleksja,
czasem tak jest,że niestety
trzeba od nowa te puzzle poukladać.
Pozdrawiam serdecznie poziomeczko:)
Fajnie się czytało (:-)}
+ Pozdrawiam
Życiowo przedstawione. Dobrze oddana rzeczywistość
wspólnej drogi życia. Najważniejsze, aby nie była
kamienista. Ciekawa refleksja. Pozdrawiam:)
Ładnie. Mamy wiele, wiele wspomnień. Pozdrawiam.
Chyba lubimy puzzle :)