Pusta droga przelana nicością

Odeszłam od ciebie bo sam tego chciałeś,
gdy byłam w rozpaczy nad sobą użalałeś.
Niby było tak wspaniale,ale wcale tak nie było,
przytulałeś mnie co dziennie, ale co sie za tym kryło?
Tylko pusta droga przelana nicością,
dlatego jesteś sam-nie oswoiłeś sie z miłością,
I chociaż uczysz się dobrze, bardzo dużo umiesz
to tak naprawde co czuję nie zrozumiesz..
I chociaż masz mieśnie twarde jak ze skały,
moich smutków nie uniesiesz bo jesteś za mały.
Takiego cię stworzył ten miłosierny Bóg,
ale żebyś mnie zrozumiał musi stać się cud...

Oparte na faktach...

autor

czarna_lilia

Napisany: 2006-08-30 Dodano: 2006-09-02 17:00:41

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie