Puste cienie

Czas przyłapał młodość,
w dzikiej sieci rybackiej.

Moje marzenia o platformie rodzinnej,
to nowy pistolet.

Zastrzeliłam wiele romansów na
moim przestarzałym GPS.
Uciekłam od wielu kolacji, które i tak
zapewne ciągnęłyby za sobą niesmak.

Tęsknie za planszową grą, z fantazją ustawić
scenę wieczoru. Budować mosty w pomieszczeniach.

Tak bardzo nie chcę być sama.

autor

Mirabella

Napisany: 2017-11-22 Dodano: 2017-11-22 11:49:57

Ten wiersz przeczytano 703 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie