pustej
szklanki jęk
to tylko samotności dźwięk
gdzie śpi twój Anioł tam i twój sen
ileż to nocy jeszcze każesz czekać
na dłoń co rozkołysze jak łódź biodra
kolor oczu znasz po burzy i zapach
ulubionych róż
drogowskazem słonecznik w ogrodzie duży
ty wiesz i ja wiem
życie skowyczy czasami jak uwiązany
do martwego domu wiatr
pustej szklanki jęk
to tylko samotności dźwięk
Komentarze (13)
Nietuzinkowy :) Trzeci i czwarty wers od końca
najbardziej wnika w myśli, też mogłyby być
zakończeniem :)
Bardzo się podoba :) Miłego wieczoru :)
Bardzo ładny wiersz choć smutny. Pozdrawiam cieplutko.
Piękne masz myśli Jolando.
"życie skowyczy czasami jak uwiązany
do martwego domu wiatr"
Ślicznie.Pozdrawiam ,ale jak wolny zefirek lżejszy od
myśli.
Smutny, ale piękny wiersz! wzrusza!
Pozdrawiam serdecznie:)
niesamowicie smutny wiersz..Pozdrawiam serdecznie...
:)
Smutny, ale wzniosły, wiele mówiący o głębokiej
tęsknocie. Wiatr ustanie, ogród wraz z miłością
zakwitnie i dźwięk samotności minie. Piękna perełka!
Pozdrawiam Cię Jolando :))) życząc spełnienia i miłego
dnia!
smutny lecz piękny wiersz pozdrawiam
prawda przedstawiona w niebanalny sposób;)
pustej szklanki dzwiek - samotnosci jek
smutne
pozdrawiam:)
Zaczynam dzień od czytania Ciebie. Pięknie piszesz,
czuję Twoje teksty. Tylko nie przerywaj z powodu małej
ilości głosów, może przyjdą kiedyś ,może nie..
Bej bejdurzeniem żyje.
I odezwij się czasem, powiedz coś.
Pozdrawiam:)
Można tak czekać, ale czas leci,
więc może by się wybrać naprzeciw!
Pozdrawiam!
Smutkiem powiało. Ale pięknie. Pozdrawiam