PUSTKA
Stracone dni życia
Ludzie i serca bez rytmu bicia
Nierówno one stukają
Zatrzymują się a zaraz znów ruszają
Serce niewiedzące o uczuciach
Miłości, wieczności, zrozumienia i bycia
Niczego nie czuje jak dawniej
Straciło wszystko i jest na dnie
Stracone dni życia
Piękne i jedyne chwile do dzisiaj
Pustka w sercu, słowa okłamane
Umysły głuche, zauroczone, miłości
pogrzebane
Serca niewiedzące o uczuciach
Zagubione, okaleczone zostały tutaj
Czas płynie nieubłaganie szybciej
Wskazówki ruszają się wciąż dalej i dalej
Stracone dni życia
I całej wieczności
O których znów staram się zapomnieć
Kolejny rozdział wykreślony w cień
Odłożony w szufladę z ostatnim pocałunkiem
Amen.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.