[...pusty pamiętnik...]

Wyśmiana
Niezrozumiana
Ze łzami uciekła...

Nie chcieli chociaż przez chwile
Posłuchać...
Bo po co?
Ona jest inna, nie pasuje do nich

Po cichu zamknęła drzwi
Do głowy poduszkę przytuliła
W końcu zasnęła
Lecz nigdy się już nie obudziła

Płacz, krzyk, zamieszanie
A między tym wszystkim przeplatające się pytanie
„Dlaczego?”

Czy już młodzi nie pamiętacie?
Co wczoraj sie wydarzyło?!

Jej już nie ma

Pozostał tylko
Pusty pamiętnik
I cisza w pokoju...

autor

Stephanie D.

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-11-19 19:29:14

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie