Pył

Oplata lniany szal, ogarnia szał
jak słoma w tynku starych izb, odpadam przy rozbiórce
na szczycie góry jeden, zer szary zbiór
padnij, dwadzieścia pompek krew przetacza
dajcie czarę z czarną i błękitną
chcę juche mieć globalną, światową

dwa gwózdeczki, cynkowe, po jednym na źrenicę
teraz firanki, karnisz brwiowy, blond ciemny
odejdź, łapy precz od betoniarki
już dawno twarde jak glina po upałach
a pęknięć nie policzysz za dniówkę
zresztą po co, skoro szal oplata

nie widać, racja - tak wporządku
dadzą sera i pajdę z cementem
nos dziurawy załata, palce nożem przytnie
tak dobrze, a teraz podnieś powieki

Morfeusz ma wolne w niedziele

autor

K4K_AFK

Napisany: 2011-01-26 Dodano: 2011-01-28 14:50:08

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie