Pyłek
Delikatny puszysty pyłek,
miotany podmuchami wiatru
w różne strony świata.
Raz po raz chwytany w dłonie
a zaraz wyrzucany i zapomniany.
Z każdym kolejnym dniem
Bardziej zakurzony i zabłocony.
Poraniony, zamknięty w kłębek,
Odizolowany od zakłamania.
Smutny i upadający na duchu,
opada z sił w życiowej walce,
dusza już dawno uleciała,
Ciało także się poddało,
zagadką jest kres tej wegetacji..
autor
ilona86
Dodano: 2014-08-07 19:07:30
Ten wiersz przeczytano 846 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
"zamknięty w kłębek"
a może
zwinięty w kłębek
:)
A może uchwyci go ptaszek w dziobek i zaniesie do
swego gniazdka, z takich drobiazgów składa się cały
świat - Pozdrawiam
A ja myślę, że jest to wartościowy wiersz. Szlachetna
dusza, gdy nie ma do siebie bratniej duszy staje się
bezsilna, a mimo wszystko chce trwać i być sobą.
Bardzo ładny wiersz Ilonko.
Pozdrawiam serdecznie.
Smutny i ulotny jak ten pyłek Twój wiersz Ilonko...
Każdy ma chwile zwątpienia w życiu,ale z
optymizmem,wiarą i nadzieją łatwiej nam się żyje...
Serdeczności przesyłam
Miłego wieczoru życzę:)
Rzeczywiście mało radości w twoich wierszach gości.
Próbuj, nie możesz tylko smutasów płodzić.