Pytan juz nie ma...

Czasem tak trudno zrozumiec to,co przyniesie nam czas...

Lza do kacika naplywa.
Malenki strumyczek plynie po policzku mym...
Odliczam godziny do switu.
Mysli dobijaja do kresu wytrzymalosci...
Tykanie zegara echem sie odbija.
Trzeba zasnac,juz pozna godzina...
Wycieram kropelki nagromadzone w oku mym,
serce krwawiace bije rytmem swym.
Zadaje pytania na ktore nie ma odpowiedzi.
Sen nie nadchodzi...
Czuwa,siedzi...
Czeka na chwile gdy poplyna kolejne lzy..
I zabrzmi gluchy krzyk..
Zasne...pobiegne przed siebie ta droga,
gdzie panuje cisza,a lzy kapac moga.
Znikna niedomowienia...
Bo odpowiedzi wszystkie padly...
...
A pytan juz nie ma!!!

autor

BaSkA1989

Dodano: 2007-04-29 20:52:02

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie