rachunek sumienia Narkomanki

Często w swym życiu się gubię
i prawdziwego jego sensu nie rozumie
kilka razy jak puzzle je układałam
lecz za każdym razem się rozczarowałam
raz jeden prawdziwie Kogoś kochałam
ale sama tę jedna szanse przegrałam
Szczeście wydaje się byż bardzo blisko
lecz żeby je osiągnąc trzeba nie być za nisko
a ja niestety jestem już na dnie
i jakiekolwiek uczucia wygasły we mnie
teraz liczy się tylko biała droga
która coraz bardziej oddala mnie od Boga
już nie długo zamkną mnie w drewnianej trumnie
a ty diable wykrzyczysz: Zwyciężyłem! ...dumnie

dla wszystkich ktorzy czują jak ja.....

autor

paula 86

Napisany: 2005-09-08 Dodano: 2005-09-09 14:15:17

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie