Radość
Pobiegnę do ciebie pędem,
świat wirować będzie,
wezmę cię na ręce,
trzy razy dokoła okręcę
i poniosę pod sosnami
pagórkami, pagórkami.
Zatańczą drogi i nieba,
nam przecież niewiele trzeba,
zawirują sosen korony,
ja – wobec miłości twej bezbronny
-
choć słońce wygląda dość blado –
nam radość, radość, radość.
Noc będzie czekała na nas,
słodka jak czekolada,
chmurne chmury i księżyc jak przystań,
rzeka tonąca w myślach,
gwiazdy zaświecą dość blado –
nam radość, radość, radość.
Komentarze (7)
W tym wierszu można się zakochać ...
wiersz taki radosny ,że ta radość udziela się
czytelnikom ,jest jak piosenka, od której zaczyna się
dzień i go kończy
Ładny wiersz coś,ala do śpiewania dobrze się czyta i
dobrze można śpiewać..tak wygląda radość..powodzenia
Radosny, melodyjny i rozspiewany przez te powtórzenia.
melodyjny bardzo radosny wiersz ma rytm bardzo ładny
w treści +
Fajnie ciepło z klimacikiem pozdrawiam :)
śliczny wiersz -wesoły ciepły tylko nutki i jest
piosenka -podobaja mi się te powtórzenia -pozdrawiam