radujmy się przynajmniej z tego...
radujmy się przynajmniej z tego, że nie ma
szczęścia na świecie
fotografii – dawno nie przechowuję
nie wracam do starych wierszy
parzących jak płomienie
zasypując gardziel pożądliwości
garścią rzeczy najdrobniejszych
jak żwirkiem do cementu
wystających jak źdźbła dwóch tylko
cegieł
z muru oka-lającego
scalam się nie zobaczyć.
https://poezja.org/utwor/169870-radujmy-się-przynajmni ej-z-tego-że-nie-ma-szczęścia-naświecie/
autor
Agrafka
Dodano: 2019-06-23 06:44:03
Ten wiersz przeczytano 1724 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Różnie ludziom szczęście zagląda w oczy.
Pozdrawiam z uznaniem dla wiersza.
Niestety tak bywa. Ceną prawdziwego szczęścia jest
przynajmniej częściowa ślepota na to co obok. Ale
zawsze możemy zafundować sobie ersatz szczęścia
kupując jakąś "rzecz najdrobniejszą"...
szczęście to pojemne słowo. Zawsze można znaleźć jakąś
jego drobinkę (nawet w nieszczęściu)
Gorzko dziś u Ciebie, Agrafko...
"scalam się nie zobaczyć" - genialne. Ale - nie
zgadzam się z pierwszymi dwoma wersami! Pozdrawiam
Cię, miłego dnia! :)
Wszystko przemija. Pozdrawiam z optymizmem ;-)
- nie ma szczęścia na świecie, do póki się nie
znajdzie... ale przeważnie nie ma.