Raj

Naturo ma! jakiż sens ma nasze istnienie?
Gdy tak w samotności opieram się o konar drzewa,
Szum liści słyszę, w oddali dzwonów brzmienie,
Dlaczego dziś nie ma mej osoby tam, gdzie śpiewa mewa?
To pustkowie zaćmiewa mą zacną mądrość,
Nie słyszę odpowiedzi, naturo ma! zachować szczodrość,
Byle najdalej, najdłużej pozostać tam,
Gdzie nie sięga ręka nowoczesności!
Zapomnieć chcę o miejscach tak pustych,
Ilekroć spoglądam wstecz bez wzajemności,
Znajduję cząstkę ziemi mych narodzin,
Nie chcę wracać, zostać chcę tutaj długo...aż do śmierci

autor

Szefol

Napisany: 2004-06-28 Dodano: 2004-06-28 19:16:12

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie