Raj
Nie chcę się patrzeć przez okno
Wspominać najlepsze lata
Nie chcę obrazów już widzieć
Na litość czekać od Świata.
Nie chcę też razem wyglądać
Trzymać płomiennie za ręce
Nie chcę byś była jak mlecze
W wianku uwiędłym po lecie.
Przenieś nas poza świadomość
Zlikwiduj niedołężności
Tam gdzie nikt po nas nie płacze
Gdzie smutek więcej nie gości.
Gotowy jestem już odejść
Nawet otchłanie przemierzyć
Lecz jak mam przekonać rozum
By w tą sielankę uwierzyć.
Komentarze (35)
Dobra, życiowa refleksja.
czasami rzeczywiście trudno jest przekonać rozum.
Pozdrawiam.
Marek
Piękny jest ten wiersz.
Wracam, bo daje do myślenia.
Jak życia warstwy, warstwa po warstwie.
Dobry wiersz, tak rozum trudno jest przekonać, ale msz
warto tu i teraz się cieszyć, starać się stworzyć raj
na ziemi, pozdrawiam Robercie serdecznie :)
Poruszający i bardzo wymowny wiersz. Pozdrawiam
ciepło:)
trzeba się pogodzić,
to ulgę przynosi,
przeszłość to historia
nie mamy na nia wpływu,
przyszłość i to co teraz
o radość się prosi,
dajmy sobie jej odrobinę
serdeczności zostawiam Robercie:)
Pozwolę sobie za Eleną, bo napisała to wszystko, co
sama bym chciała napisać w komentarzu pod tym wierszem
:) Pozdrawiam Robercik :)
Piękny wiersz ...a ja jestem przeciwieństwem
...wszystkiego jeszcze chcę ... zanim odejdę kosztuje
coraz więcej i więcej ...piękny jest świat i żonę
trzymam za cieplutka rękę ...
Patrz, swego czasu pisaliśmy antologię o miłości i
wtedy był dział - liryczne duety. Szkoda, że Cię wtedy
nie było, bardzo klimatycznie piszesz i z pewnością
druga strona szybko by się odezwała.
Ale - teraz piszemy antologię patriotyczną, bo nie
wypada co rok to samo.
A wiersz cudny gdybym miała ciut więcej czasu - ...
ale nie mam.
Piękny, wymowny refleksyjny wiersz. Siedź tu, jak Ci
dobrze, jak źle to sobie popraw, ale twardo siedź.
Wiersz dobry, ale pisz lepsze, radośniejsze.
Pozdrawiam serdecznie.
Tu i teraz, warto iść z nadzieją...
Pozdrawiam serdecznie...
Nie jestem typem roztrząsającym przeszłość, staram się
z niej wyciągać wnioski i się uczyć. Każdy czas jest
inny i niesie inna naukę, żadnego nie żałuję. Obawiam
się, że w Raju może być Nudno, bo tutaj na ziemi nie
przepadam za 'świętymi'.
Piszesz, że wiersz wolny, ale on ma rymy...
Ja chyba lubię każdy czas, chociaż jeden bardziej,
drugi mniej...
Szkoda czasu na takie roztrząsanie, no chyba, że tylko
dla wiersza...
Nie uważam, że masz powody przyspieszać swoje
odejście, po prostu czujesz się samotny.
Pozdrawiam. :)
piękny refleksyjny wiersz...nie oglądaj się za siebie
patrz do przodu...pozdrawiam serdecznie.
Ciekawe refleksje, ale jak tam jest w tym raju?
tę* sielankę
Miłego
Powiedz gdzie jest Raj?
Nie ten biblijny, ten ziemski.
Tu mi słowa piosenki Grzegorza Markowskiego.
Czy zwykłe dzieci mogą tam wejść.
Świat bez wojen, bez bólu i cierpienia najsłabszych.
To jest możliwe.
Gdyby wielcy tego świata chcieli.
Tylko po co?
Wojna to dobry biznes.
Rozpisałam się- przepraszam, bo pewnie nie na temat.
Wierzę, że tam gdzie kiedyś pójdę jak umrę jest niebo
błękitne.
Nie ma cierpienia i wszystko jest piękne.
Taka kolej rzeczy, ale walczyć z upływającym czasem
trzeba i warto. Ja niczego nie wspominam, bo najlepszy
dzień jest ten dzisiejszy. Bolesna zwłaszcza II część.
Pozdrawiam