Randka w ciemno
Zasiałeś w duszy niepokoje
Słowami budząc me zachwyty
Mącisz spokojne myśli moje
Za parawanem dali skryty
I nie wiem czy ty tam istniejesz
Czy wiatrem jesteś czy osobą
Gdy idziesz płaczesz lub się śmiejesz
Czy zachwyciłabym się tobą
Mówisz mi słowa niecierpliwe
Lub ciekawości budzisz skutki
Dotykać pragniesz miejsca tkliwe
Trącając intymności nutki
Brnę wyobraźnią w twe podniety
I ciekawością mą wiedziona
Patrzę w tę pustą dal niestety
Choć chciałabym ci wpaść w ramiona
A ty ukryty w wiatru graniu
Zdajesz się nierealny panie
I choć marzyłam o kochaniu
Wiatr tylko w sercu mi zostanie
Komentarze (17)
Pieknie ubrałaś w słowa co Ci gra w duszy, .:)takiej
Cię nie znałam..
a tym razem...Twój wiersz mnie...wzruszył
Julko...szczególnie ostatnie wersy...jest prawdziwy a
ja to bardzo cenię:-)