Randka w ciemno

Chutliwa Wanda, co Niemca chciała
żeby się wyrwać aus Polen,
żadnego w sobie nie rozkochała,
plan ciepła: ja to chromolę.
Świadoma w rzekach wody upływu
i czasu, co lico orze,
mawiała: kuć trza, póki gorące -
- im wianek starszy, tym gorzej.
I żeby nie być wobec słów gołą,
a ciału sprawić przyjemność,
poszła raz Wanda - zamiast na koło
gospodyń - na randkę w ciemno.
O Stanisławie wiedziała tyle,
co wyczytała w anonsie.
Zafurkotały w brzuchu motyle,
tak onej spodobał on się.
Jedno ją wielce zbałamuciło,
że Staszka nieskromnym zdaniem
jest w nim coś XL, co osłupiło
rozmiarem poznane panie.
Wanda bez praktyk w płciowych stosunkach,
zupełnie nie wyrobiona,
bała czy sprawdzi się w tych warunkach
ścieśniona i wystraszona.
On siłą wchodzi - już to widziała -
ona rozdarta krwią broczy.
Głaz gruchnął z serca, gdy wyszło na jaw
że Stach ten miał... wielkie oczy!

© Lee Therathka

autor

Lee Therathka

Napisany: 2014-11-02 Dodano: 2014-11-02 20:27:03

Ten wiersz przeczytano 1105 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie