ranisz

od jakiegoś czasu obserwuję Twoje pisanie. rozwijasz
się. to cieszy. pozdrawiam ciepło :)

Dłoń pomocy ukojeniem gdy rany i gdy burza Wiersz
przestroga Ładny przekaz

Słowa mogą być jak sztylety lub jak balsam. Oby jak
najwięcej tych drugich.

Zycie nie rozpieszcza i aura też. Nic tylko do wiosny,
aż stopnieją lody.Ładnie zasyczało w wierszu.

Raz dwa trzy,a teraz Ty-bardzo ciekawie ujęty życiowy
temat jak można ranić słowem...powodzenia

masz rację złe słowo jest okrutną bronią.

Pięknie, tak mało nieraz trzeba, by świeciło słońce i
tak mało, aby kogoś zranić....z serca dziękuję i z
serca pozdrawiam droga Jadziu...:))

Ciekawie ujety, jakze zyciowy temat. Zycze jak
najwiecej slonca na niebie! Pozdrawiam!