Refleksja wokół7 Grzechów.1Pycha
Pycha jest jak korzeń
drzewa co z nieogarnioną siłą
wzrasta w duszę człowieka
pomimo tysięcy szans
chęci zmiany
nasionami ciemności
zło wchłania się pozostawiając po sobie
ślad…
świeżymi konarami grzechu
wymazuje ze świadomości prawdę
choć nie da się od niej uciec
pycha podejmuje próbę oszukania serca…
potworami przeszłości co są jak ból
jak artysta
szkicuje drogę
do wyznaczonego celu
doszczętnie ukrywa pokorę
o ile w ogóle istniała
w nas samych
jeśli nie być może ma szansę zaistnieć
pycha jak chwast
wdziera się w ludzkie istnienie
nie pozwala docenić dobra
przeceniając bycie samemu docenianym...
Komentarze (10)
Zatrzymujesz i skłaniasz do refleksji.Pozdrawiam
zdecydowanie zatrzymujesz na chwile refleksji i
...szacun
pozdrawiam
zatrzymuje do refleksji,,,pozdrawiam
bardzo mądre przesłanie:)
dobry przekaz ...jak powiadają ...pycha z nieba
wypycha ...i to jest prawda:-)
pozdrawiam - lubię;-)
Dobry refleksyjny wiersz. Pych jest jak chwast...
Pozdrawiam.
Trochę jak kazanie:) Wiersz refleksyjny skłaniający
czytelnika do przemyśleń. Pozdrawiam:)
Piękne i mądre przesłanie.
Miłego dnia.
Pycha jak wąż oplata ciało.
najpierw podobno przerosła najpiękniejszego aniola