Refleksje szczura
Jestem synem matki szczurzej.
Lico od ciemności blade.
Kieruję mój wzrok ku górze
Na okręcie pod pokładem.
Słyszę szorstkie ludzkie głosy,
Odgłos morza, wiatru poszum,
Marynarzy tupot bosych,
Którzy braci moich płoszą.
Człowiek to jest dziwne zwierzę -
Rzeknę, że go znam dokładnie.
W rozum jego już nie wierzę -
On z natury czerpiąc kradnie.
Dała mu natura matka
Bogactwa mój przyjacielu.
Człowiek uszy swoje zatkał
Na przestrogi tych niewielu.
Wycina lasy masowo,
Zatruwa gruntową wodę
Nawozami - daję słowo.
Rozważania dalej wiodę.
Prąd wytwarza jemu atom.
Radioaktywne odpady
Leżą w morzu. Co wy na to?
Niejeden się zrobił blady.
Góry wysypisk mu rosną,
Piękne się lodowce topią.
Przyszłość nie będzie radosną
A raj stanie się utopią.
Gdy ludzkie cechy wymienię -
Chciwość, chytrość i nienawiść,
W pyskach waszych jest skupienie -
Potworem się człowiek jawi.
Ja zostaję w mej "pustelni",
Trzymam z dala się od ludzi.
Niechaj los ich się dopełni,
Nie chcę od nich się "pobrudzić".
Niejednemu z was dopiekę,
Kiedy powiem, że czasami
Szczur szczurowi jest człowiekiem.
Niechaj Bóg czuwa nad nami...
Andreas, stwierdzam, że trudno jest pisać ze średniówką w ośmiozgłoskowcu. Może kiedyś dojrzeję do tego. :)
Komentarze (89)
Popieram Warszawianka.
Gratuluję - poruszasz wiele problemów naszego
społeczeństwa. Życzę dobrego dnia.
Zgadzam się w pełni z przedstawionymi w Twoich wersach
obrazami, widzę je podobnie jak ty i też to samo
odczuwam i również tak się na dzień dzisiejszy od
dawna mam, bo faktem jest fakt - że (szczur jest
bardziej człowieczy) anizeli niejeden człowiek dla
drugiego człowieka i test to bardzo smutne ale taka
właśnie jest nasza obecna i przyszła rzeczywistość,
jeśli człowiek nie zmieni swojego rozumowania i
postępowania i powiem tylko tyle, że aż strach się
bać. Mocne słowa ale na miejscu, z właściwym przekazem
i dobitną refleksją - o której mogę powiedzieć, że
jest to też mój klimat w opisywaniu teraźniejszości.
Serdeczności Sławku
Mój drogi kolego a gdzieżeś Ty się podział, wierszy
nie piszesz teraz ja Ciebie, Sławku szukam chyba, że
wyjechałeś i nam nic nie powiedziałeś;)
Pozdrawiam jak zawsze z uśmiechem, Ola:)
wow dałeś czadu
Potrzebne są takie wiersze.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam.:)
Nic dodać, nic ująć. Tylko pochwalić. A jak temat
ważny, to w średniówkę się dokładnie nie musi wglądać
;-)
Ps
Sławku, moja wena skupia się teraz na innych
działaniach, mających materialny wymiar ;-)
Pozdrawiam Cię bardzo.
jest dużo racji w tym co napisałaś
ale człowiek nie zawsze jest takim jakim go widzisz
zrobił i robi dużo wielkich rzeczy dla świata i
ludzkości pozdrawiam
Tak a czasami człowiek człowiekowi wilkiem, Sławku :)
Pozdrawiam serdecznie +++
dobry i potrzebny tekst,
choc kontrowersyjna postawa peela - trzymac sie z dala
czy dzialac w celu naprawy swiata? mz, kolo siebie
zamiatac... tylko nie pod dywan:)
pozdrawiam
dobry intrygujący wiersz pozdr
Bardzo mi się podoba twój przekaz, jesteśmy naj
gorszym gatunkiem na ziemi. Najgorsze jest to że wiemy
co robimy z nią. Pozdrawiam serdecznie Sławku: )))
Bardzo fajny i skłaniający do refleksji!
Pozdrawiam!
Dobrej niedzieli Sławku.
Pozdrawiam serdecznie:))))