Rejs przeznaczenia
Można kochać kwiaty, nie wiedząc czemu
pachną,
Można kochać gwiazdy, nie wiedząc czy
kiedyś zgasną.
Można patrzeć w przyszłość, nie wiedząc co
przyniesie,
Można płynąć morzem, tam gdzie wiatr
zaniesie.
Można słyszec słowa, kłujące jak
ciernie,
Można iść za sercem i kochać wiernie.
Nie można zatrzymac chwili, tylko patrzec z
daleka,
Jak wszystko przemija, jak życie ucieka.
Jak odbiera nadzieje, a nawet marzenia,
Nie można już kochać, gdy nie ma istnienia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.