Relacje DM XLV znalezieni w...
Relacje DM Odsłona XLV "znalezieni w pogubieniu"
idą razem
dniami w nocach
plecaki pełne życia
kompasy z emocji
rozmawiają po zmierzchu
by nie zgubić siebie
rozświetlając domysły
oswajając lęki
będą jak byli
dokąd będą -
- zbierający na łąkach
ziele prawdy
KC
Poprawiłem. Dziękuję za komentarze. Pozdrawiam serdecznie.
Komentarze (11)
zazdroszczę bo...kompas mi siada..życzę uprawnych i
obfitych łąk...pozdrawiam:)
wiersz o przyjaźni, ale chyba damsko-męskiej. Może byc
o osobach, które tworza parę, ale może być o
delikatnej materii damsko-męskiej przyjaźni poza
związkiem, i w tym kontekście wiersz ten jest jeszcze
piękniejszy, bo uświadamia jak wiele czujności,
mądrości, przewidywalności oraz odpowiedzialności
wymaga taka przyjaźń. Niby bobojętny, ale może chodzi
o spokój zastanowień....:))
znalezieni w pogubieniu też mają co opowiadać,
ważniejsze że się odnaleźli.
Samo życie, piękne i pełne niepokoju, pozdrawiam:)
znalezieni w pogubieniu-super typuł-ważne by iść przez
życie we dwoje i razem nieść życia plecaki -popraw
literówkę w tytule - serdecznie pozdrawiam:)
prawdziwa przyjazn przetrwa wszystko dobrze ,ze sie
odnalezli i trwaja ... klimat obojetny ...dlaczego?
Wspaniały tytuł i wiersz o tak cennej przyjaźni
zagubieni strach i obawy...a czy tacy będą czas
pokarze ....( masz literówkę w tytule )...pozdrawiam
"rozmawiają po zmierzchu
by nie zgubić siebie" cudowne są takie rozmowy :-)
kompasy z emocji, fajne określenie, podoba mi
się...ważne by dobrze wskazywały drogę:)
pięknie,bo nie ma co udawać prawda w odnalezieniu
wzajemnych lęków, aby się nie zagubić To wiara i
zaufanie Tak ważne w więzach Pozdrawiam serdecznie