Remanent myśli
Zmęczeniem nabrzmiała głowa
Chce w myślach zrobić remanent
Te stare wyrzucić w niwecz
Dla nowych stworzyć testament
Te piękne, pełne miłości
O życiu, że żyć się chciało
Niech w tobie miła zagoszczą
Bo chwil mi z tobą wciąż mało
A inne, pełne radości
Przez nasze dzieci utkane
To myśli co sensem życia
Beztroską są rozbrykane
Nie ma już miejsca dla gorzkich
Co czasem krtań zaciskają
Trzeba wyrzucić w niepamięć
Naszej wnuczki rączką małą
Z pamięci bajka niech wita
A w sercach miłość rozbrzmiewa
Naszą przyszłością są dzieci
Dla nich niech dusza ma śpiewa
Komentarze (25)
"Nieśmiertelniejemy" w naszych dzieciach i wnukach:)
Pozdrawiam!
mamy swoje życie,a dla naszych dzieci inne scenariusze
są pisane oby były lepsze ,pozdrawiam
Też kiedyś taki remanent zribiłam:-) . Miłego
Adelaa:-) :-)
Nie ma manka w tym remanencie :))
życiowa refleksja dzieci są naszą przyszłością pod
warunkiem,że uda się trud wychowania Pozdrawiam:))
Ładna, optymistyczna refleksja, dzieci to przyszłość i
dla nich zawsze warto się uśmiechać:)
Piekny wiersz:-) dla potomnych zawsze warto:-)
Ładny, refleksyjny wiersz z nutką optymizmu i nadziei
w przyszłość;-)
Piękny, mądry wiersz. Bardzo podobała mi się ostatnia
zwrotka. Serdecznie Cię Adelo pozdrawiam.
Bardzo fajny taki remanent myśli,masz rację Adelko,że
dla dzieci dusza śpiewa,a nawet dla wnuków,ja też mam
nadzieję,że ich doczekam:)
Pozdrawiam Cię serdecznie:)