Rolniczka

Do nocy działaj, od piątej stawaj,
na polach, w sadach, przy dzieciach, krowach.
Jak coś zaboli – twardą udawaj,
choć na pysk padasz, żona czy wdowa.


Żyje na wsi rolniczka,
taka zwykła babeczka,
żadna jakaś dziedziczka.
Ciągle młoda i silna,
stateczna i mobilna,
choć jest czasem omylna.
Dba o wszystko w zagrodzie,
w domu, stajni, ogrodzie.
Skacze w zbożach, gdy rosną,
piękna jak brzoza wiosną.

Wszędzie jest ślicznie, na wsi cudownie,
pod borem, lasem, nad rzeką, stawem.
Tańcz pośród trzody, masz w niej widownię,
zęby zaciskaj - płacz nie twym prawem.

Żyje na wsi rolniczka …

Głodu nie zaznasz, na wsi jak w raju,
zawsze coś wzejdzie, wzrośnie, wyrośnie.
Nie ma tu miejsca dla beks, mazgajów,
deszcz jest czy susza – śmiej się radośnie.

Żyje na wsi rolniczka …

Czasem potrzebny wyskok do miasta,
na relaks, zakup, fitness, zabawę.
Jednak pamiętaj, żeś ty niewiasta,
grabie są twoje, chłop ma buławę.

Żyje na wsi rolniczka …

autor

Janusz Krzysztof

Napisany: 2017-03-30 Dodano: 2017-03-30 07:26:04

Ten wiersz przeczytano 1200 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie