romantyczność
Romantyczność
przyśnie czasem
złoży głowę na kamieniu
będzie czekać z cierpliwością
by zaufać znów spojrzeniu
zbierze łzy wylane z żalem (te co wpadły
ci w poduszkę)
i poprosi zniechęcenie by schowało się
pod łóżkiem
potem jeszcze garścią wspomnień sypnie w
twarz
jak piaskiem w oczy
i zostawi oślepioną
w strugach deszczu
w środku nocy
autor
klempunia
Dodano: 2009-10-09 22:15:42
Ten wiersz przeczytano 570 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
jest w nim coś co wprawia w zadumę
Nic bardziej romantycznego...chociaż smutnawo
No cóż taka jest romantyczność . Podoba mi się wiersz
:)