Romeo

ten Romeo krwawi
gorzkimi białymi łzami
oczy zamarznięte
szklane
nie widzą, nie czują
nie mówią już ‘kochanie’
chłód samotny przyszedł
podał rękę mroźną
i w kamień go zamienił
drętwy
trzyma Romeo wciąż
w ręce goździk padnięty
wyblakło czerwony
i płowi się, płowi...
Na piersi nasz Romeo
trzyma martwą dłoń
spod palców leci
delikatny płyn
i woła doń –
uwierz Romeo,
to koniec
ona znikła
nie dotarł miłości goniec
do jej serca małego
wciąż pustego
tak jak twoje teraz
zamarzniętego.

I oto stoi tak Romeo
stoi i myśli łowi
z oceanu bezkresnego
na śmierć jego głębokiego.

autor

Caroline Cagowska

Napisany: 2004-12-15 Dodano: 2004-12-31 13:50:35

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie