Róża, która wyrosła na betonie...

Dla Sylwii (DontLookAtMe)

Ty, złudnie mocny
Chwytający za gardziel
Katujesz jej duszę
W nierównej walce

Ona kolejny raz
Ulega, rezygnuje
Przyciśnięta do muru
Wyciąga ręce ku górze

Ty, stale otoczony
Znaczącymi osobistościami
Bezduszny brudny
W kształcie serca lód

Ona stąpa cicho
Samotnymi ścieżkami
Przygniatana wciąż
Presją twych słów

Dziś dławi się
Szyderczymi kpinami
I zdaje się być
Martwa, stracona

Lecz karmiona
Tymi przygnębieniami
Dziś staję się mocna
Jutro zabić jej nie zdołasz

Taki diament jak ona
Jest niesłychaną rzadkością
Róża która wyrosła na betonie
Na przekór przeciwnościom...

:*

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2007-04-06 20:27:19

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie