Rozbarwianie
Amor w powietrzu, a serce nieufne,
pergaminowo szeleści i brzęczy,
klucze do życia dorabiam bez wiary,
początek to koniec - koniec nie
wieńczy...
Jak zając trwożny pod miedzą ukryty,
marzeń inwazji unikam zawzięcie,
- czy ona mnie goni, czy ona woła? -
miłość jest wszystkim, nie wszystko jest
szczęściem.
A w środku - ogień, złudzenie dotyku,
dusza jak balon - tam wrzące akweny,
- fasadą być lepiej, czy treścią księgi?
-
wiersza nie skończę, bo nie mam Jej -
weny.
Ostatnim iskry ospałym przebłyskiem,
wołam posuchą, co w głowie bębnieniem;
- sercu na kacu daj popić nadzieją -
nim cieniem zostanę, barw odwróceniem.
autor
Rymetius
Dodano: 2008-12-29 18:51:56
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Ujmujący niesamowicie..... metaforyka do
pozazdroszczenia..... z wyrazami uznania plusik.
Pozdrawiam
,,Rozbawienie''....mnie nie rozbawil a wprawil w
zadume.Ciekawie napisamy i podoba mi sie
dobry, a tak właściwie to bardzo dobry, jak trochę nie
stąd ;)
Bardzo dobry wiersz...swietne porownania .
osobiście wolałabym żebyś dobrał właściwe klucze:)a
miłość i tak Cie znajdzie choćbyś ją omijał daleki
łukiem ...bardzo interesujące rozważania ,dobry wiersz
Pięknie w miłości miłe początki a potem jest tak
krystalicznie czysto jak wierszu jest wielka
niepewność zarzucenie jakby lekko wiary co świetnie
mówi tytuł rozbarwienie co nie musi być końcem uczucia
Wiersz bardzo dojrzały dobrze napisany Spojrzenie
jakby z boku Bardzo dobry w przekazie i formie Dobre
Pióro
Dotykasz slowem, poruszasz dusze. Niewielu to potrafi.
Tytułem wyjaśnienia w kontekście uwagi w komentarzu
„aga9393” – otóż fraza „koniec
nie wieńczy…” jest niedopowiedzeniem,
którego sens jest przeciwstawny do znanego
(przynajmniej mnie) zwrotu: „koniec wieńczy
dzieło”. W pewnych sytuacjach, kiedy z wyboru z
czegoś rezygnujemy początek jest końcem, a koniec nie
wieńczy… (dzieła). Pozdrawiam.
Wiara potrzebuje klucza i często trzeba go znaleźć-a
nadzieja winna być zawsze-pozdrawiam!
Lekkie pióro, które skutkuje subtelnym i wyważonym
utworem. Dojrzały i naprawdę dobry wiersz. Pozdrawiam
Wiary nigdy nie można tracić, bo bez wiary o kilometry
marzeń do kresu tęczy.
Pierwsza zwrotka ,ostatni wers ,zamiast " koniec nie
wieńczy.."-dałabym końca nie wieńczy".To taka malutka
uwaga.Poza tym dla mnie rewelacja.Dobre rymy i
porównania takie trafne,takie z głębi płynące.Super po
prostu.