rozbudzanie przyczajonych...

z każdym
przygasaniem dnia
a nadejściem nocy
pragnę...
szeptem
rozbudzać duszę twą
ukrytą pod płaszczem codzienności
czułością
odkrywać serce twe
osnute lekką mgiełką zapomnienia
nagością
rozpalać zmysły
odpoczywające w cieniu przyzwyczajeń
by
spiętrzona fala
wrażliwości
rozkoszy
miłości
porwała cię
na brzeg wyspy
gdzie czekam bezustannie
gdzie istnieję czasem bez ciebie a przecież dla ciebie...

...marzenia o czymś, co jest blisko, a jednak daleko, napełniają nas optymizmem, radością, czasem jednak powodują smutek...

autor

M :-) M

Napisany: 2006-11-09 Dodano: 2006-11-09 17:08:02

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie