Rozdarta wewnętrznie.

rozdarta na pół
moje serce umiera
niech nic więcej czuć
być jak podmuch drzewa

wszystko w środku mnie boli
nadal czuję w sobie żal
kiedyś znajdę schody do nieba
będę się wspinać do raju

nie chcę o tym myśleć
nie jestem w stanie zapomnieć
on nie będzie już mój
możesz zasłonić zasłonę

nie chcę patrzeć
czuć tym bardziej
nie chcę go dotykać
bo strasznie nim gardzę

stojąc na zboczu skały
myśląc kto jest bardziej doskonały
dotknęłam duszy mej
matko, co za dzień

Boże słyszysz, ale nie słuchasz...

autor

jess

Napisany: 2010-04-29 Dodano: 2010-04-29 16:03:34

Ten wiersz przeczytano 862 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie