Rozdroże

W czarnej szacie, u stóp ołtarza, ślubuję.
Profesję złożywszy na ręce biskupie,
Czym ja się, o Panie, za Twe łaski wykupię?
Za Twój głos powołania dozgonnie dziękuję!

Oto do którego serce zbliżyć się próbuje,
Gdy go widzę członki stają się jakby trupie...
By jego przytulić marzę w swej skorupie.
Ciało i serce tylko chłopaka miłuje.

O Chryste, na krzyża drzewcu Tyś rozpostarty
Odkupił winy sprzed oblicza Twego Ojca...
Nie umiem przyjąć nawet z korony kolca
I mimo to jesteś na mnie zawsze otwarty?

Jestem rozdarty jak Twoje szaty przez straże,
słabość ciała czy siłę ducha Ci okażę?

autor

AnimusLibrus

Napisany: 2014-02-14 Dodano: 2014-02-14 22:31:37

Ten wiersz przeczytano 786 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Sonet Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie