Róże
Uschły róże w wazonie
koło okna widziały świat
ginęły jako dowód twych
uczuciowych rad serca
błogiej duszy
Wstawały z Eos
i zasypiały kiedy Morfeusz
rządy swe obejmował
służyły obdarowanej snem
Koniec ich wielkim
początkiem twym w duszy
zapisuje się jako dar
szczery nie bez kozery
teraz zatrzymasz czy wyrzucisz
sam ku temu się smucisz
takie winno być uczucie
rano i w nocy czuwać
róże te kontentują
uczucia waszych zbłąkanych
serc duszy które może odnajdą
przeznaczenia tron – jedność
Komentarze (1)
Zaduma nad życiem róż miłością nawet gdy wyschną była
a może jeszcze sie zdarzyć Dobry wiersz