RÓŻE PUSTYNI

Bardzo wymowny piękny tytuł mówiący o niespełnieniu
rozpaczliwego pragnienia miłości.Czas zniszczył
wspomnienia a mimo to na pustyni uczucia jest miraż
miłosci za wszelką cenę mimo że to boli.Bardzo dobry
finezyjne metafory.

pieknie malujesz w swoim wierszu slowa z mysli utkane
namalowane na blejtramie zycia...dobry wiersz....

Nostalgiczny wiersz,finezyjnie napisany wyraża głęboki
smutek i żal...piękne metafory Anno.

Uwielbiam wiersze w których pełno metafor.W tym
wierszu aż się od nich roi.Taki wiersz stanowi
wyzwanie i pobudza wyobraźnię.Od samego początku
poczułam się jak na pustyni na której nic,tylko
piaski..można więc zatopić się w swoich myślach.Druga
zwrotka najbardziej mnie pochłonęła.Po zerwaniu maski
chcesz zakwitnąć różami pustyni.Przepięknie!

takie wiersze są jak pejzaże malowane słowem, szkoda
że jest ich coraz mniej...takie właśnie lubię!

Wiersz bardzo trudny i pełen metafor. Zmusza do
kilkakrotnego przeczytania, ale wciąga i oddaje
przytłaczającą siłę bezsilności. Przynajmniej ja go
tak rozumiem.

Zawsze po smutku następuje radośc - i podobnie jest w
Twoim wierszu - i na pustyni mogą zakwitnąć
róże...Piękne przemyślenie...I niech zakwitną..

takich wierszy nie pisze się z uśmiechem na ustach i
nie forma w nich jest istotna ale stan duch jaki
chciałaś przekazać, życzę powrotu uśmiechu

Ciekawy pomysł przesłania, sensu myślowego.Zaskakująca
treść wiersza.

...ciekawie stworzyłaś swoją oazę.....na ruchomych
piaskach miłości....

Wiersz pełen metafor....Myślę,że prawdziwe znacznie
zna przede wszystkim autor...:-)))

Ruchome piaski smutku...rozpaczy są bardzo przejmujące
Anno. Przytulam najcieplej jak potrafię.