Rozgoń, przywołaj, Dam.

Rozgoń wiatr, szum mi głowę przewiewa,
Rozgoń deszcz który na ramionach omdlewa,
Rozgoń smutek, niech nam szczęście przyjdzie,
Rozgoń żal, nim każdy z nas odejdzie.
Rozgoń złość, po co niszczyć relacje,
Rozgoń wątpliwości bo wiesz że mam racje.
Rozgoń pustkę, bo dość już bierności,
Rozgoń ból, byśmy nie oddali się słabości.

Przywołaj radość, niech ucztą nas uraczy,
Przywałaj miłość która pracę partaczy,
Przywołaj dume, by podnieść się z kolan,
Przywołaj siłe, bo inaczej nie zdołam.
Przywołaj słońce, i promienie gorące,
Przywołaj świeżość, kiedy biegasz po łące,
Przywołaj czystość, by zmyć z siebie grzech,
Przywołaj sumienie i złap głęboki wdech.

Dam Ci moją dłoń, byś była bezpieczna,
Dam Ci pocałunek, jeśli będziesz grzeczna,
Dam Ci tą radość, o której wciąż myślisz,
Dam Ci tą miłość, na którą tak liczysz,
Dam Ci siebie, bo wiem że mnie chcesz,
Dam Ci niepokój, bo jak sama wiesz,
Dam Ci to po to, byś się pięknie uśmiechała,
Dam Ci to wszystko, byś w rozkoszy odpływała.

autor

oszukany_przez_los

Napisany: 2011-02-20 Dodano: 2011-02-20 17:20:16

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie