Rozjaśnić szarość
Jesień zabrzmiała dziś ponuro
i szarobure mkną pejzaże,
wróbel na srokę spojrzał smutno,
kropla na szybie obraz maże.
Kot wita ranek od niechcenia,
aster skulony jeszcze drzemie,
czas daje nam do zrozumienia,
że nie chce biegnąć dziś szalenie.
Kawa na pewno nas obudzi,
rozradujemy dom muzyką,
słodkiego serca mały kluczyk
otworzy radość, smutki znikną.
Komentarze (38)
Szary to tez kolor ale dlaczego taki szary ?
Piękny, ciepły wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
ogrzewasz słowami
a myślami i melancholią oplatasz serce - pozdrawiam
Ciepły, ładny wiersz.
Miłego dni, Magdo :)
"A ranek taki piękny" dzięki Twojemu wierszowi i
kawie:)
Buziaki, Magdo
Tytuł jest bardzo ładny mhmmmmmm rozjaśnić szarość i
proszę Magduś Twój obraz jest adekwatny do tytułu…
Ty kawą budzisz się, ja z herbatą zaczynam każdy dzień
a te słowa są śliczne cyt.
rozradujemy dom muzyką,
słodkiego serca mały kluczyk
otworzy radość, smutki znikną.
Pozdrawiam serdecznie:)
Słodycz serca Beornie.Stosuję sie do zaleceń. Szukam
sposobów na radość w jesienne dni.
Były wszak zalecenia odgórne, aby nie smucić
jesiennie. Na szczęście zrehabilitowałaś się
aromatyczną kawą, skoczną muzyką i tym..., cóż to
takiego?
Serce z piernika, czy po prostu słodycz serca?
Rozjaśniłaś, a więc gra.
Pozdrawiam
Bardzo pięknie rozjaśniona szarość.Pozdrawiam
Bardzo na tak :)
Magdo! Rozjaśniłas szarość piękną metaforyką!!!
Pozdrawiam serdecznie:)
ładnie i obrazowo -:)
Kawa zawsze humor poprawia.Spokój myśli przyniesie :-)
Śliczny "motyl".Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
milutko w tej szarości rozjaśnionej Twym piórem,
dobrej nocki :)
miło było poczytać, muzyka jest dobra na wszystko,
Miłego