Rozłąka
To była chwila, urocze mgnienie
coś co na zajutrz
skończyło się.
I pozostało tylko pragnienie
które być może
wypełni się.
Więc teraz trwajmy, tamtym wspomnieniem
i już nie rańmy
na wzajem się.
Lecz bądzmy nadal, dla siebie tchnieniem
a myślom dajmy
połączyć się.
autor
monkar
Dodano: 2009-07-09 12:03:46
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
urocza rozłąka...
Wspaniałe chwile..aż zamyśliłam się ;)
chwile są najpiękniejsze:)